La ruche vide, gedicht van Edmond Boonen
Gevonden op het Sint-Elisabethplein in Gent bij de ingang van het Oud Begijnhof
Met Nederlandse vertaling van F.V.

IJle korf

Mijn oud begijnhof, o! betreurt
d’eens warm omsingelde muren…
bloot, blak, verlaten, duf omgeurd,
van vree, die zerp in vrees verzuurde.

Na ’t schendig roven van de poorte
geen witzwart bijtje meer verschijnt er
nectar der hoop aanvoerend…Moord der
ontluistering…steen slechts kwijnt er!

De bloemen omheen ’t dode hof
In tranen treuren bij ’t ontberen
der lieve hand, der ogen lof
wier streling was hun zoetst begeren.

De strogoudkorf bergt zware leegte
vermufte was van beter tijd…
ontmanteld outer! Maar nog zweeft er
ijl liefdelicht naar eeuwigheid!