In mijn foto- en knipselarchief kwam ik een nieuwsfoto tegen. Ik moet hem ergens in de jaren ’90 hebben uitgescheurd. Een Bosnische vrouw snijdt maïs op een besneeuwde akker in buurt van Tuzla. Pieter Bruegel dacht ik direct, Dulle Griet. In een interpretatie van Karel van Mander, van het begin van de 17e eeuw, gaat het om een woeste, razende vrouw, die rooft en plundert. In haar rechterhand heeft zij een zwaard, in haar linker een mand met buit. Op diverse plekken zien we groepjes soldaten met helmen en lange lansen, die duiden op een oorlogssituatie. Links in de voorstelling heeft Bruegel een kolossaal hoofd geschilderd, de mond hongerig open. Dit is de personificatie van de hel. Er valt nog veel meer over het schilderij te vertellen, bijvoorbeeld dat Willy Vandersteen een Suske en Wiske-album aan haar gewijd heeft.
[Lees meer…] overDulle Griet