Gedicht van Instagramdichter Rijmpjes van Ren
Gevonden door Monique Marreveld in het Westerpark in Amsterdam
Poëzie (847): Lippits
Poëtische tegeltableau
Gevonden op een huizenblok van architect Meindert Lippits jr. in de Moreelsestraat in Amsterdam
Zeer waarschijnlijk is de tekst van de architect die hiermee zijn criticasters de mond heeft willen snoeren.
Cleerdin en Weijerman
Soms kom je in een boek iets tegen, een Ex Libris of een ingeplakt velletje papier, dat je nieuwsgierigheid wekt. En dat net genoeg houvast biedt om naar op zoek te gaan en er een verhaal van te maken.
[Lees meer…] overCleerdin en WeijermanOp zoek naar Schwind (52): Feuer im Glaspalast
Joseph Paxton was in 1851 de eerste architect die een glazen paleis bouwde, Crystal Palace in Londen. Twee jaar later volgde voor de Wereldtentoonstelling van 1853 in New York een glazen gebouw waarvan de architect onbekend is en dat na drie jaar al weer afbrandde. Het had een voorbode kunnen zijn, maar dat zag de wereld toen nog niet. In 1854 was het de Duitse architect August von Volt die op aandringen van koning Maximilian II in München het Glaspalast bouwde. En in 1856 had in Amsterdam Cornelis Outshoorn de eer om het Paleis voor Volksvlijt te bouwen.
[Lees meer…] overOp zoek naar Schwind (52): Feuer im GlaspalastVerminder
Citius, altius, fortius is de officiële slogan van de olympische beweging. Sneller, hoger, sterker. Deelnemers worden uitgedaagd hun limieten te verleggen. Maar inmiddels gaat het in de sport vooral om meer, meer, meer. En meer is niet per se de sportieve winst. Nee, waar het echt om gaat, is de financiële winst. Ook buiten de sport wordt het fenomeen meer en meer zichtbaar. Neem de museumwereld waar de bezoeker verleid wordt met meer, meer, meer. Zoals bij het Rijksmuseum, waar vandaag de grootste Vermeer-tentoonstelling ooit opent.
Alle schilderijen van Johannes Vermeer onder één dak, dat is een prestatie van wereldformaat. Het gaat om 27 of 28 werken, daarover lopen de berichten uiteen. De tentoonstelling is te zien van 10 februari tot en met 4 juni, 114 dagen, zestien weken. Klein smetje is dat al na zeven weken een van de absolute blikvangers, Meisje met de parel, terugkeert naar het Mauritshuis.
In 2015 trok De late Rembrandt ruim 520.000 bezoekers, waarbij zo’n twee derde afkomstig was uit het buitenland. Ik zou niet verbaasd zijn als die bezoekcijfers dit keer worden overtroffen, alleen voor Vermeer. Het veel kleinere Mauritshuis ontvangt jaarlijks tussen de 400.000 en 500.000 bezoekers. Ook van hen is vermoedelijk een groot deel van over de grens. Het museum wil hen, als op 1 april het toeristenseizoen begint, niet teleurstellen. En daarom moet Meisje met de parel terug.
Enkele maanden geleden was het uitgerekend dit schilderij waaraan activisten van Just stop oil zich vastlijmden. Vanuit de museumwereld was er heel weinig begrip voor de actie. Wat had kunst te maken met fossiele brandstof was een van de vragen, waarmee directies het publiek voor hun zaak hoopten te winnen. Het antwoord op die vraag blijkt nu te zijn: meer dan men in november wilde erkennen.
Op 22 februari 2020, aan de vooravond van corona betoogde Meta Knol, toen nog directeur van De Lakenhal in Leiden, in NRC dat het organiseren van blockbuster-tentoonstellingen voor veel musea niet langer haalbaar was. Te veel inspanning en te hoge lasten, zonder de zekerheid dat dat alles wordt terug verdiend. Het lijkt wel alsof we dat, nu alles na corona weer min of meer normaal is, al weer vergeten zijn. Knol belichtte de kwestie vanuit het perspectief van de musea. Maar ook het klimaat is erbij gebaat als musea stoppen met blockbusters.
Natuurlijk is het een once-in-a-lifetime kans om alle schilderijen van Vermeer bij elkaar te zien. En uiteraard gun ik alle bezoekers een onvergetelijk bezoek aan het Rijksmuseum. Maar misschien is dit ook het moment om te stoppen met meer, meer, meer. Al was het maar om te voorkomen dat generaties na ons het moeten stellen met minder, minder, minder.